Nou, daar zit je dan, op een doos. Doos ja, dat wordt een toilet soms spottend wel genoemd maar dit, dit is een echte! Een houten doos met een bril erop. Die bril die is nog wel dezelfde maar verder… En het is nog erger, in die doos staat een emmer! Moet je je voorstellen dat je daar je ding op moet doen! Onderin ligt iets van zaagsel zeggen ze, daar moet je dan jouw chocoladeletter op leggen. En niet alleen dat, je mag er ook nog eens overheen pissen. Gatverdamme! Over mijn lijk, dat nooit! En moet je je voorstellen dat er net iemand voor jou is geweest en compleet is leeggelopen. Alles erop en eraan ligt onder in die emmer te rotten en daar moet jouw ding dan weer bovenop. Hoe goor wil je het hebben. Nee sorry hoor, dat gaan we echt niet doen, voor mij geen composttoilet. Een composttoilet bestaat niet zeg je? Nou een droogtoilet dan, mij ook goed. Een vieze stinkende bende is het hoe dan ook, die je dan ook nog eens in je tuin op een hoop moet kieperen. Zullen je buren leuk vinden. Milieuvriendelijk noemen ze dat, hoe verzinnen ze het.
Hocus pocus
Misschien dat bovenstaande wat overdreven is maar komt het je ergens toch wel bekend voor? De kans is groot dat je niet de enige bent. Mag ik dan zeggen dat je iets heel erg over het hoofd ziet? Wat dat is? De verrassende hoge hoed die Moeder Natuur in petto heeft, compleet met verdwijntruc. Hans Klok zou er stinkend jaloers op kunnen worden. Dat wat net nog jouw dampende bedorven chocoladeletter in gele saus was, is opeens compleet verdwenen. In combinatie met plantaardig strooisel, veranderen uitwerpselen zomaar in een reukloze massa, veilig verstopt onder een filterend strooiseldekentje. Hoe dat kan? Chemisch gezien heeft het vooral te maken met koolstof en stikstof. Stikstof zit voornamelijk in de urine, koolstof vooral in het plantaardige strooisel. Had je dit laatste niet toegevoegd dan kreeg het enzym urease, dat zich ook in urine bevindt, alle kans om die stikstof samen met de ontlasting, stinkende ammoniakachtige stoffen te laten vormen. Net als in de gierkelders van de intensieve veeteelt gebeurt. De stank wanneer de boer zijn giertank over het land uitstort is niet te harden. Wat je ruikt is een van de schadelijke stikstofverbindingen die de natuur al in de nodige problemen heeft gebracht. Koolstof, in de vorm van plantaardig strooisel is dus de truc om dit achterwege te houden. Een soort hocus pocus maar wel met stiekeme hulp van het onzichtbare leven: heel veel nuttige bacteriën.
Wonder van de natuur
Die bacteriën krijgen daarna nog een flinke klus te doen in de composthoop, de grote verdwijntruc is pas echt compleet als alles bij elkaar is verworden tot een gezond geurende compost die dan inmiddels niets meer met menselijke mest te maken heeft. Stinken doet het niet, nooit. Niet in je toilet en niet in je tuin, mits je het telkens maar netjes afgedekt houdt met voldoende plantaardig materiaal. En het mooie is, als je dit eenmaal een keer ervaren hebt, zul je je pas echt gaan beseffen hoe wonderlijk mooi dit eigenlijk is en hoe bizar het is om je behoefte in drinkwater te gooien en het over een soort virtuele schutting te kieperen. Als afval. Weg ermee! In de natuur is er geen enkel ander landzoogdier te vinden die dit op een manier doet die ook maar een klein beetje in de buurt komt. Dierlijke uitwerpselen zijn geen afval en de menselijke ook niet. Onze uitgeputte landbouwpercelen smeken er om! Laat jouw uitwerpselen alsjeblieft het nieuwe zwarte goud worden.
Nieuwsgierig geworden?
Nog vragen? Zoals hoe het zit met ziekteverwekkers en zo? Lees dan het Humanure Handbook van Joe Jenkins dat ik speciaal voor jou in het Nederlands vertaald heb.